ಒಲ್ಲದ ಮನಸ ಒಲಿಸುವುದೆಂತು
ಕಲಕಿದ ಉದಕವ ಕುಡಿಯುವುದೆಂತು
ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಮಳೆ ಸುರಿದಂತೆ
ಇಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯಲಿದೆ ಬರಿ ಕೊರತೆ
ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದ ಮೇಲೆ
ಮಳೆಯದು ಭುವಿಯನು ಅಪ್ಪುವುದೆಂತು
ಹುಲ್ಲದು ಹುಲ್ಲೆಯ ತಣಿಸುವುದೆಂತು
ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಲಿ ಸೇರಿದ ಬಣ್ಣವು
ನೋಡುವ ಕಣ್ಣನು ಕುಣಿಸುವುದೆಂತು
ಪ್ರೀತಿಯೆ ಇಲ್ಲದ ಮೇಲೆ
ಬೆಳಕನು ಬೀರುವ ಕಿರಣದ ಕಂತೆ
ಗಾಳಿಗೆ ಒಯ್ಯಲು ಬೇಸರವಂತೆ
ಮಧುವನು ಹೊತ್ತಿಹ ಸುಮಗಳ ಸಂತೆ
ದುಂಬಿಯ ದೂರಕೆ ತಳ್ಳುವ ಚಿಂತೆ
ಆದರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ
ಹುಡುಕದಿರು ಒಲವಿರದ ಮನದಲ್ಲಿ ಮಮತೆ
ಅಳಿಸಿಬಿಡು ನೀ ಅತ್ತು ಬರೆದ ಆ ಕವಿತೆ
ಹೊರಡುತಿರು ಕಾಲ ಕರೆದೆಡೆಗೆ ತೊರೆದೆಲ್ಲ ಜಡತೆ
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದಿರು ಪ್ರೀತಿಸುವೆ ಮತ್ತೆ
No comments:
Post a Comment