ನನ್ನದಾವುದು

ಮಲಗಿದ್ದ ರಾತ್ರಿಯಲಿ ಮನೆಯಿತ್ತು, ಬನವಿತ್ತು

ಜೊತೆಗೂಡಿ ಬಿಡಿಸಿದ್ದ ನೂರಾರು ಒಗಟಿತ್ತು
ಮಕ್ಕಳಿದ್ದವು ಅಲ್ಲೆ ಪಕ್ಕ ಇದ್ದಳು ನಲ್ಲೆ
ಕಾಣದಿರೊ ನಾಳೆಗಳ ಕಂಡಿದ್ದೆ ಕನಸಲ್ಲೆ

 

ಆಗಸದಿ ಮಳೆಯಿತ್ತು, ಸೂರ್ಯ ಮಂಕಾಗಿತ್ತು

ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲೆಲ್ಲವುಗಳಾ ಜಾತ್ರೆ ನೆರೆದಿತ್ತು
ಭುವಿಯೊಳಾಕಾಶವನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸುವಾತುರದಿ
ವ್ಯೋಮ ವಾರಿಧಿಗೆನ್ನ ಬದುಕು ಕರೆದೊಯ್ದಿತ್ತು

ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದನೆಲ್ಲಾ  ಆಯುತ್ತ ನಡೆನಡೆಗೆ

ತುರುಕಿದೆನು ಚಂದಿರನ ತಾರೆಗಳ ಜೋಳಿಗೆಗೆ
ಮುರುಕು ಮಳೆರಾಯನನು ತಿರುತಿರುಗೊ ಗಾಳಿಯನು
ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಬದಿಗಿದ್ದ ಹಾಲುದಾರಿಗಳನ್ನು

 

ಭೂಮಿಗಿಳಿಯಲು ಮತ್ತೆ ಜೀವಕಳೆ ಇನಿತಿಲ್ಲ
ವನವಿಲ್ಲ ಮನೆಯಿಲ್ಲ ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳು ಇಲ್ಲ
ಮಾರುದ್ದ ನಡೆದರೂ ಮುಖವಿರದ ಮೂಳೆಗಳು
ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟು ನಗುವಾಗ ಬಾಯ್ತುಂಬ ಕತೆಗಳು

 

ಮರುಮರಳ ಗಾಡಿನಲಿ ಮರುಳು ನಾನಲೆದಿರುವೆ
ಹೂತಿರುವೆ ಚಂದಿರನ ತಾರೆಗಳ ಮರಳಡಿಯೆ
ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತ ಬಿಕ್ಕಿ ಸತ್ತ ಮಳೆರಾಯನನು
ಮಣ್ಣು ಮಾಡಿದೆ ಕೊನೆಯ ಮರದ ಕೆಳಗೆ