ಆ ಸುಂದರ ಕ್ಷಣಗಳವು
ದಿನಗಳವು ಮರಳಿ ಮತ್ತೆ ಬಾರದವು
ಅರಳಿದವು ಮನಗಳಿವು
ನೆನೆದು ಮಗುಗಳಾದವು
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಹರಿದ
ಮುರಿದ ಆಟಿಕೆಗಳ ಹೆಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದ
ದಿನಗಳವು ಕ್ಷಣಗಳವು
ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ಬರದವು
ಅಪ್ಪ ತಂದ ಸೈಕಲನ್ನು ಅಣ್ಣ
ಮೆಲ್ಲ ಕಲಿಯುವಾಗ, ಹಿಡಿದು ಜಗ್ಗಿ
ತಳ್ಳಿ ಬಿದ್ದ ಮುದ್ದು
ಕ್ಷಣಗಳವು ದಿನಗಳವು
ಅಣ್ಣ ಇಲ್ಲದಾಗ ಸದ್ದು
ಆಗದಂತೆ ಕದ್ದು ನಾನೇ
ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು ಸೈಕಲ್ ಹೊಡೆದು
ಹರುಷಗೊಂಡ ದಿನಗಳವು ಕ್ಷಣಗಳವು
ನನ್ನ ಅಣ್ಣ ನನ್ನ ಬದುಕ ಬಣ್ಣ
ಅವನ ಕಣ್ಣ ಮರೆಯಲೆನ್ನ
ಜೀವ ನಿಲ್ಲದು, ಕಾಣದಿರೆ
ಅವನ ಚಣ ಅಳುವು ಬರುವುದು
ಮದುವೆಯಾದ ಮರುಗಳಿಗೆ,
ಅವನ ತೊರೆಯೊ ಕ್ಷಣವದೆನ್ನ
ಕಿತ್ತು ತಿಂದಿತು, ಸೈಕಲನ್ನು ತೋರಲೆನ್ನ
ಹ್ರದಯ ನಕ್ಕಿತು,
No comments:
Post a Comment